Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αγορά των βιντεοπαιχνιδιών είναι αυτό της “αποκαλυψιμότητας”. Είναι τόσες πολλές οι νέες κυκλοφορίες που, μέσα σε αυτόν τον απέραντο ωκεανό των τίτλων, νομοτελειακά, κάποιες χάνονται στην αφάνεια. Και μιλάμε για ενδιαφέροντα, ποιοτικά παιχνίδια, όχι shovelware. Αναλογιστείτε πως μόνο το 2023, κυκλοφόρησαν 14.000 νέοι τίτλοι στο Steam. 14.000. Πολλά οικονομικά περιθώρια για marketing φυσικά δεν υπάρχουν σε μικρούς developers, οπότε, αναγκαστικά στρέφονται στα social media, όπου το νόμισμα εκεί, είναι συγκεκριμένο.

Συνήθως, αυτά που γίνονται viral σε αυτές τις πλατφόρμες ποντάρουν σε κάποια ακραία εντύπωση. Μια πρωτότυπη αισθητική που χτυπάει απευθείας στο μάτι, υπερ-ρεαλιστικά γραφικά, ένας μηχανισμός που εκπλήσσει, κ.ο.κ.. Γενικότερα, όταν είσαι ένα από τα τόσα του σωρού, πρέπει κάτι να κάνεις για να ξεχωρίσεις, αλλιώς χάθηκες. Είναι λογικό. Βέβαια, δεν μπορείς και να το παρακάνεις, πρέπει να υπάρχει και ένα στοιχείο οικειότητας. Γιατί το πολύ ξένο, μπερδεύει, δεν πουλιέται εύκολα. Η επιρροή που έχει αυτό το περιβάλλον στον σχεδιασμό των παιχνιδιών είναι δύσκολο να εκτιμηθεί με ακρίβεια, αλλά, σίγουρα αποτελεί κομβικό παράγοντα στις δημιουργικές αποφάσεις. Αυτά όμως είναι ίσως για κάποιο άλλο άρθρο.

Σήμερα θέλω απλά να ρίξω λίγο φως σε 10 επερχόμενους τίτλους που μου κίνησαν το ενδιαφέρον και, ίσως, αρκετός κόσμος να μην γνωρίζει. Ή να γνωρίζει και απλά να τους έχει ξεχάσει. Εξάλλου, πολλοί από αυτούς εμφανίζονται σε κάποια παρουσίαση και μετά εξαφανίζονται για 2-3 χρόνια.

Το κάνω -και ευελπιστώ να το κάνω συχνότερα από εδώ και πέρα- διότι μέσα σε όλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάμε τον ρόλο του ειδικού τύπου. Ίσως η σπουδαιότερη ευθύνη που κουβαλάει στις πλάτες του, είναι αυτή: να φέρνει στην επιφάνεια αξιόλογους τίτλους, πέρα από τα παραδοσιακά κανάλια marketing, να αναδεικνύει νέους δημιουργούς, να διευρύνει την δεξαμενή προβολής με βάση την ποιότητα των ιδεών και όχι το διαφημιστικό budget. Καλά, όχι ότι οι περισσότεροι τίτλοι από αυτούς είναι τίποτα άγνωστα παιχνίδια, κι εγώ τα ανασύρω από την σφαίρα της αφάνειας. Ούτε καν.   

Κάποιοι από τους παρακάτω τίτλους έχουν από πίσω τους μεγάλο Publisher (τις Devolver, τις Annapurna, τις Raw Fury αυτού του κόσμου), έχουν παρουσιαστεί σε διαφημιστικά shows, κάποιοι όχι. Το δικό μου κριτήριο ήταν περισσότερο διαισθητικό, άρα και εντελώς αναξιόπιστο. Ως κάποιος που παρακολουθεί την βιομηχανία από κοντά, έχω δηλαδή την εντύπωση πως πολλοί από αυτούς δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί στο ευρύτερο κοινό, δεν βλέπω να αναφέρονται συχνά στα μεγάλα forums ή στα social media, δεν έχουν κάποιο τρομερό εμπορικό momentum πέρα από συγκεκριμένο niche κοινό ή τουλάχιστον όχι κάποιο που να έχω αντιληφθεί εγώ. Δεν είναι δηλαδή Silksong ή UFO 50 ή, “Playdead”, τέλος πάντων, τίτλοι που έχουν από πίσω τους κάποιο εδραιωμένο όνομα για να προωθηθούν πιο εύκολα. Μπορεί να κάνω και λάθος! Αλλά δεν έχει σημασία, σίγουρα κακό δεν θα κάνει σε κανέναν ένα τέτοιο άρθρο. Και αν μάλιστα, έστω και ένας δει κάτι εδώ που δεν ήξερε και του φαίνεται ενδιαφέρον, έχει εκπληρώσει και με το παραπάνω τον σκοπό του.       

Και για να έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία το άρθρο, αν θέλετε, βάλτε κι εσείς στα σχόλια αντίστοιχα παιχνίδια που σας φαίνονται ενδιαφέροντα αλλά νιώθετε πως δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά. 

Militsioner

Developer: Tallboys

Κυκλοφορία: άγνωστη

Πλατφόρμες: PC

Σε αυτό το πραγματικά αλλόκοτο immersive sim ο παίκτης φυλακίζεται σε μια μικρή πόλη η οποία βρίσκεται υπό την αδιάκοπη επιτήρηση ενός γιγαντιαίου αστυνομικού. Ο σκοπός του, φυσικά, είναι να ξεφύγει. Η δεσπόζουσα παρουσία του αστυνομικού δημιουργεί απευθείας μια  σουρεαλιστικά αποπνικτική ατμόσφαιρα, με τους Ρώσους developers πίσω από το παιχνίδι να δηλώνουν πως οι κύριες πηγές έμπνευσής τους είναι τα έργα των Kafka, Dostoyevsky, Tarkovsky και Mikhalkov. Πάντα σύμφωνα με τους ίδιους, θεματικά προσανατολίζεται σε ζητήματα εξουσίας και ευθύνης, εμπνευσμένο από την ζωή στην Ρωσία. Δεν ξέρω φυσικά αν μπορούν να φανούν αντάξιοι καλλιτεχνών τέτοιου διαμετρήματος, ωστόσο, οι επιρροές αυτές έχουν ήδη προσδώσει μια μοναδική ταυτότητα στο παιχνίδι. Αν βάλουμε στο immersive sim μίγμα και το γεγονός πως ο τίτλος στηρίζεται σε ένα σύστημα διαλόγων και ενεργειών με το οποίο ο παίκτης μπορεί να επηρεάσει την διάθεση του αστυνομικού, το όλο πακέτο μεταμορφώνεται σε ένα εξαιρετικά φιλόδοξο project που αξίζει την προσοχή μας.

Phoenix Springs

Developer: Calligram Studio

Κυκλοφορία: 16 Σεπτεμβρίου 2024

Πλατφόρμες: Steam

Το πιο ενδιαφέρον -αισθητικά- παιχνίδι της φετινής χρονιάς είναι ίσως αυτό το neo-noir point and click του νεοσύστατου Calligram Studio. Αποτελούμενο από μόλις τρία άτομα και αυτό-χαρακτηριζόμενο σαν κολεκτίβα τέχνης και όχι game studio, είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει επιτέλους το πρώτο της παιχνίδι με το Phoenix Springs, μια δημιουργία που έκανε τα πρώτα της βήματα το μακρινό 2017. Πέρα από την εκπληκτική αισθητική, η ομάδα ανάπτυξης υπόσχεται πως οι γρίφοι είναι μέρος της αφήγησης και όχι απομονωμένα στοιχεία του σχεδιασμού και ότι το inventory θα αποτελείται από “ιδέες, concepts και στοιχεία”. Το πόσο επιτυχημένα δένουν όλα αυτά, θα το ανακαλύψουμε τον Σεπτέμβριο.

Blue Prince

Developer: Dogubomb

Κυκλοφορία: 2024

Πλατφόρμες: Steam

Το Blue Prince είναι ένα πρωτότυπο μίγμα από στοιχεία και είδη που κάνει πολύ περίπλοκη την περιγραφή του στο χαρτί. Πολύ χοντρικά, ο παίκτης τοποθετεί -ο ίδιος- δωμάτια για να περιηγηθεί σε μια έπαυλη και να αποκαλύψει τα μυστικά της. Έχοντας ήδη αποσπάσει εξαιρετικά σχόλια στα previews, όχι μόνο από τα μέσα, αλλά και από γνωστούς σχεδιαστές όπως ο Daniel Mullins (Pony Island, Inscryption) και ο Sam Barlow (Her Story, Immortality), το πρώτο παιχνίδι του μικρού studio με έδρα το Los Angeles, μοιάζει με “σπέσιαλ” περίπτωση. Ευτυχώς δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ ακόμα για να το ανακαλύψουμε, μιας και αναμένεται μέσα στο 2024.

Follow the Meaning

Developer: HiKing Mind Studio

Κυκλοφορία: 3^ο τρίμηνο 2024

Πλατφόρμες Steam

Μια μικρή παραθαλάσσια πόλη, ένα σανατόριο με ύποπτες τακτικές και ένας ντετέκτιβ για να διαλευκάνει το μυστήριο. Αυτό το μικρό (διαρκεί περίπου 2 ώρες σύμφωνα με τους δημιουργούς του), πανέμορφο puzzle adventure έχει μια χειροποίητη υφή που, τουλάχιστον οπτικά, το κάνει εξαιρετικά ενδιαφέρον. Μυστήριο, μαύρο χιούμορ και έξυπνους γρίφους υπόσχεται το νεοσύστατο studio, στο ντεμπούτο του και εμείς ελπίζουμε να φέρουν το εγχείρημα εις πέρας με επιτυχία.

Untitled FPS

Developer: Vreski   

Κυκλοφορία: 2025

Πλατφόρμες: Άγνωστες

Το νέο παιχνίδι του δημιουργικού διδύμου του studio Vreski, μπορεί να μην έχει ακόμα επίσημο τίτλο αλλά τα πλάνα που έχουν βγει στην δημοσιότητα μας κάνουν ήδη να ανυπομονούμε. Από τους ανθρώπους που έκαναν το The Hong Kong Massacre (από το οποίο εμπνεύστηκε “εκείνη” η σκηνή στο John Wick 4) δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο στο κομμάτι του θεάματος. Σαν First Person πνευματικό διάδοχος των Max Payne, το νέο παιχνίδι των Σουηδών, μοιάζει ήδη με ένα χαοτικό μπαλέτο σφαιρών και θραυσμάτων, επιδεικνύοντας ορισμένα από τα πιο απολαυστικά particle effects που έχουμε δει ποτέ. Ας ελπίσουμε πως σύντομα θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες.

Dome-King Cabbage

Developer: Cobysoft Co.

Κυκλοφορία: Άγνωστη

Πλατφόρμες: PC, Switch

Έργο ενός και μόνο developer, το Dome–King Cabbage είναι ένα visual novel τοποθετημένο μέσα στον κόσμο ενός monster-collecting RPG. Περίεργο; Όχι τόσο όσο η αντίθεση των υπερ-ρεαλιστικών 3D εικόνων και απαλών 2D sprites στην αισθητική του. Ειλικρινά, δεν ξέρω τι ακριβώς να περιμένω αλλά το αποτέλεσμα που φαίνεται στο δημοσιευμένο υλικό, έχει μια αλλόκοτη γοητεία. Αν ο κύριος Joe Buchholz καταφέρει να τα δέσει όλα αυτά και με κάτι αξιόλογο στη γραφή, θα έχουμε να κάνουμε με αληθινό διαμάντι του είδους.

We Kill Monsters

Developer: Glass Revolver

Κυκλοφορία: Άγνωστη

Πλατφόρμες: Steam

Μάλλον το πιο “ασφαλές” από διαφημιστικής άποψης, χάρη στην Annapurna που βρίσκεται από πίσω, το We Kill Monsters είναι το πόνημα ενός και μόνο developer ονόματι Jacob Williams. Η souls-like δομή και η υποστήριξη co-op μέχρι 4 παίκτες δεν θα μου έλεγαν κάτι αν δεν ήμουν τόσο συνεπαρμένος από τις εικόνες, την διάθεση και την ατμόσφαιρα που αποπνέει ο τίτλος. Ο τρόπος που στοιβάζει τα αντικείμενά στην πλάτη του ο ήρωας, του χαρίζει μια μορφή που φαίνεται προδιαγεγραμμένη να γίνει iconic και το ιδιαίτερο lore υπόσχεται μια σταδιακή κατάβαση στο σκότος με σκοπό το κυνήγι αγγέλων. Με είχε πείσει από τα πρώτα 10 δευτερόλεπτα του trailer.

Visceratum

Developer: Michael Rfdshir

Κυκλοφορία: άγνωστη

Πλατφόρμες: Steam

Το πιο πειραματικό από τα παιχνίδια εδώ, το Visceratum χρησιμοποιεί αληθινές φωτογραφίες, πλαστελίνες και stop-motion animation για να δημιουργήσει έναν γκροτέσκ, σκοτεινό κόσμο που μοιάζει να ξεπήδησε από την πιο βλοσυρή φαντασία του Cronenberg. Η αλήθεια είναι πως το stop motion έχει μια ιδιαίτερη, άβολη υφή που προσφέρεται για horror, όπως έχουν αποδείξει περίτρανα ταινίες σαν το Mad God και το ανατριχιαστικό The Wolf House. Με έμφαση σε body horror εικόνες και έναν κόσμο που φαίνεται να έχει κυριευθεί από σάρκα, το Visceratum μοιάζει με μια εφιαλτική εκκεντρικότητα και αν καταφέρει να κάτι ουσιώδες και στο κομμάτι της αλληλεπίδρασης, είναι σίγουρο ότι θα μας στοιχειώσει.

https://vimeo.com/897738271

Phonopolis   

Developer: Amanita Design

Κυκλοφορία: άγνωστη

Πλατφόρμες: Steam (προς το παρόν)

Σε μια πόλη με απολυταρχικό καθεστώς, ο παίκτης καλείται να αντισταθεί. Εντάξει, η Amanita Design δεν είναι κάποια τυχαία ομάδα. Οι Τσέχοι έχουν πάντα ξεχωριστό σχεδιασμό στα παιχνίδια τους και το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει κι εδώ, έχοντας κατασκευάσει έναν κόσμο από χαρτόνι με υπέροχη ζωντάνια και εκφραστικότητα. Αυτό που με ιντριγκάρει περισσότερο όμως στο Phonopolis, είναι το πολιτικό  του θέμα και ο τρόπος που θα το χειριστούν και θα το μεταφράσουν σε gameplay. Μάλλον όμως είμαστε ακόμα μακριά από την κυκλοφορία.

Janet DeMornay Is A Slumlord (And A Witch)

Developer: Fuzzy Ghost

Κυκλοφορία: Άγνωστη

Πλατφόρμες: Steam

“Θέλαμε να κάνουμε ένα Horror παιχνίδι, οπότε αναρωτηθήκαμε: Στην Αυστραλία των 2020s, τι είναι κάτι πραγματικά τρομακτικό; Και για να είμαστε ειλικρινείς, η απάντηση ήρθε πολύ γρήγορα- να είσαι ενοικιαστής.” Ουφ, θα ήταν αστείο αν δεν ήταν αληθινό! Το Janet DeMornay Is A Slumlord (And A Witch), εκτός από ευφάνταστο τίτλο, διαθέτει και ευφάνταστο concept, όπως καταλάβατε. Οι δημιουργοί του το χαρακτηρίζουν ως μια horror κωμωδία για τα άγχη και τις δυσκολίες του ενοικιαστή. Μάλιστα, ζητούσαν από το site τους και από άλλους ενοικιαστές να μοιραστούν μαζί τους τις ιστορίες τρόμου του… ενοικίου για να τις προσθέσουν. Η σπιτονοικοκυρά εδώ είναι και μάγισσα (γιατί όχι; ), με απρόσμενες επισκέψεις και αγχωτικές επιθεωρήσεις. Το επίπονο θέμα του, που είμαι σίγουρος θα βάλει το συντριπτικό ποσοστό όσων νοικιάζουν να κουνάνε το κεφάλι σε συμφωνία, είναι δοσμένο ως escape room με horror πινελιές που φαίνονται αυθεντικά τρομακτικές.